23-09-2021 LEMMER – Het is en blijft lastig fatsoenlijk te zijn en te blijven. Ik probeer mijn kinderen, hoe oud ze ook zijn, een stukje fatsoen bij te brengen. Dat ze leren alsjeblieft en dankjewel te zeggen als ze iets krijgen of iets willen. Maar hoe lastig is het, als je dit je kinderen probeert te leren, maar volwassenen dit niet eens kunnen. Laatst toen ik mijn dochter naar school bracht, was er iemand die op het voetpad fietste en blijkbaar vond dat hij er langs moest. Wij gingen uit fatsoen aan de kant, maar reken er maar niet op dat er een dankjewel af kon. Mijn dochter maakte al een opmerking van, graag gedaan hoor.
Vroeger was het bij ons normaal, als er een feestje thuis was, dat je dan even een briefje bij de buren door de bus deed, zodat ze wisten dat er wellicht wat lawaai bij ons vandaan kon komen. Dit lijkt echter niet meer van deze tijd. Rekening houden met elkaar, zou het allemaal wat aangenamer kunnen maken. Hier bij ons op de buurt, worden er regelmatig feestjes gegeven en dit weekend nog werd er gewoon vuurwerk afgestoken, keiharde muziek gedraaid, veel geschreeuw en lawaai. Komt er dan bij deze mensen niet een signaal in het hoofd, waarbij je denkt; er zijn ook anderen op de wereld? Nee blijkbaar denk je dan vooral aan jezelf en niet aan je oudere buurvrouw die haar rust nodig heeft, de verpleegkundige of arts die eindelijk eens haar rust probeert te pakken, na meer dan 12 uur te hebben gewerkt of die buurman die in ploegendienst werkt en ga zo maar door.
Ik vraag me wel eens af of het in coronatijd erger is geworden, dat we minder fatsoenlijk zijn geworden. Wat was het toch vaak ook lastig die 1,5 meter te houden en veel mensen vonden het zelfs niet nodig, maar doe het dan voor een ander! Ik heb vol verbazing staan kijken dat ik rustig wachtte op iemand een pakje ham te laten pakken in de supermarkt en vervolgens een ander er gewoon tussendoor kwam en voordrong, niet op of om kijkend, maar compleet in zijn eigen wereld. Dat is ook fatsoen, een stukje geduld hebben of een ander helpen.
Op social media is het fatsoen ook stukken minder geworden. Mensen kramen maar van alles uit en ohoh wat zijn we negatief en grof zeg! Die eeuwige discussie tussen voor en tegenstanders van de coronamaatregelen, het afzeiken van anderen, zonder iemand te vragen naar zijn of haar beweegredenen. En we vinden overal wat van, dus dan gaan we weer demonstreren en vervolgens dan super kritisch zijn op anderen als ze dit niet doen. Het is dan tot daar aan toe dat je vind dat jij omdat we in een vrij land leven, je moet gaan demonstreren, maar dan lijken de fatsoensnormen ook weer overboord te worden gegooid. Vol verbazing heb ik gekeken naar demonstraties op landelijk niveau, maar ook in onze gemeente. Ik schaam me dan soms echt voor andere burgers. Is het dan zo moeilijk om in goed fatsoen met elkaar te communiceren, niet te denken in verwijten, maar in oplossingen. Als we allemaal wat meer naar elkaar zouden luisteren, respect zouden hebben voor ieders eigen keus, rekening houden met elkaar en gewoon alsjeblieft en dankjewel zouden zeggen, dan zou onze wereld er toch een stuk mooier uitzien.
Vrouwtje-hak-op-de-tak